Στα βορειοανατολικά του χωριού στη θέση «Τραπέζα» βρέθηκαν τάφοι με σαρκοφάγους και κτερίσματα, τα οποία χρονολογούνται από την Υστερομινωική Περίοδο. Στη θέση Πελεκητά, στα 200 μέτρα βόρεια του χωριού, υπάρχουν «πατητήρια», γούρνες κλπ. λαξευμένα σε βράχο.
Προφανώς το όνομα του οικισμού προέρχεται από τη γενική του επιθέτου (καλός, καλή, καλό) και είναι προσδιοριστικό ίσως του πρώτου οικιστή του. Πάντως το όνομα με τη γραφή Calu και Calou πρωτοβρίσκεται σε έγγραφα του Δουκικού Αρχείου του Χάνδακα.
Απ’ ότι φαίνεται στους απογραφικούς καταλόγους από το 1577 μέχρι σήμερα το χωριό κατοικείται διαρκώς και απογράφεται με το όνομα του σε γενική πτώση, εκτός από την απογραφή του 1940 που το όνομα καταγράφεται σε ονομαστική πτώση πτώση (Καλός) και ανήκει στην κοινότητα Κυπαρισσίου – Δουμρβουτζίου (Ντουμπουρτζή).
Είναι μικρό και όμορφο χωριό στο οποίο ο επισκέπτης έχει να απολαύσει ωραία διαδρομή, ακολουθώντας την πορεία προς την «Κρήνη του καλού βοσκού» που τον οδηγεί στη ρίζα ενός βράχου από τον οποίο αναβλύζει αιώνες τώρα πηγή με δροσερό νερό και τον κήπο με την δημιουργία φυτωρίων δίπλα στην Κρήνη.
Μπορεί να δει την όμορφη και λιτή αρχιτεκτονική του «Κρητικού αγροτόσπιτου», όπως είναι τα παλιά σπίτια και να επισκεφτεί την παραδοσιακή «υφάντρα» (Αγάπη Μεταξάκη) με τον παραδοσιακό αργαλειό και να θαυμάσει τα δημιουργήματά της.
Στην όμορφα διαρρυθμισμένη πλατεία της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου που πανηγυρίζει στις 23 του Απρίλη, με χωριάτικα κεράσματα, αλλά και στην κάθε μέρα ολόκληρου του χρόνου μπορεί να «εκμεταλλευτεί» τις προκλήσεις της. Ο πολιτιστικός σύλλογος του χωριού κάθε χρόνο προσφέρει θεατρική παράσταση για τους ηλικιωμένους και οργανώνει ετήσια χοροεσπερίδα στην πλατεία του χωριού.
